هنر همیشه از طریق انتزاع و نقد خود به وجود میآید. نقادی پھ?
?نا یک رویکرد فلسفی است که در آن ما از طریق بررسی و تحلیل، به واقعیتهایховش را نیک متوجه میشوم. این رویکرد نه تنها در ادبیات فارسی، بلکه در همه انواع هنرهای مختلفی نظیر نقاشی، مجسمهسازی و موسیقایی نیز کاربردهای گستردهای دارد. در این مقاله ما sẽ از نمونههای مختلفی از این مفهوم ا
ستفاده میکنیم تا ببینیم ?
?گو??ه میتواند نقادی به عنوان یک ابزار برای معانیتبافی هنری مورد ا
ستفاده قرار گیرد.
اولین قدم است به بررسی آثار نویسندگان و هنرمندان پیشگو مانند جاهزADE و ناصмерی فوباچا کردم، که ?
?گو??ه از طریق نقد و انتزاع از طریق کارهای خود، به واقعیتهای مختلفی رو نشان میدهدند. در آثار این هنرمندان میتوانیم ببینیم که نقادی یک ابزار قدرتی است برای نشان دادن برداربندیها و ادراک حقیقت در ورůst هر کاری.
با مقایسه با آثار هنرمندان مانند محمدهد هامبکی، سحینحمدی و اردیس بهشک، میبینیم که ?
?گو??ه این رویکرد در امروز نیز مورد ا
ستفاده قرار میگیرد. نقادی پھ?
?نا برای ما نشان میدهد که هنر همیشه از طریق انتزاع و معانیتبافی به وجود میرسد و نقد در این فرایند ی?
? جزء táchاشنی است.
در نهایت، این مقاله به عنوان یک ابزار برای تحر?
?ک و تشویق هنری مورد ا
ستفاده قرار میگیرد. ما امیدوارم که این رویکرد برای هنرمندان فعلی نیز میتواند به عنوان یک راهنمای مفید باشد تا از طریق نقد و انتزاع، به بهترین شکل ممکن خود به کارها پایبند باشند.
